NOWE POSTY | NOWE TEMATY | POPULARNE | STAT | RSS | KONTAKT | REJESTRACJA | Login: Hasło: rss dla

HOME » REGULACJE PRAWNE » STADIA POSTĘPOWANIA KARNEGO.

Przejdz do dołu stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

STADIA POSTĘPOWANIA KARNEGO.

  
Admin
27.08.2009 23:41:34
poziom 6



Grupa: Administrator 

Lokalizacja: Admin

Posty: 1590 #313010
Od: 2009-6-1
Struktura procesu karnego przedstawiona na poniższym schemacie dotyczy postępowania
o przestępstwo ścigane w trybie publicznoskargowym. Nie zawsze w procesie karnym występują wszystkie trzy jego stadia. Może się on zakończyć na etapie każdego stadium.
Proces karny rozpoczyna wydanie postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego (wszczęcie formalne). Wyjątkowo, w wypadkach niecierpiących zwłoki, za początek procesu karnego przyjmuje się rozpoczęcie pierwszej czynności procesowej, mającej na celu zabezpieczenie śladów i dowodów przed ich zabezpieczeniem i utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem (wszczęcie faktyczne - art. 308 kpk oraz 17 § 2 kpk ). Jeśli po zabezpieczeniu śladów i dowodów w dalszym ciągu istnieją podstawy do prowadzenia procesu karnego wydaje się postanowienie o wszczęciu dochodzenia/śledztwa. Brak tych podstaw może skutkować decyzją o umorzeniu przed wszczęciem postępowania przygotowawczego.

Zdarza się, że przed formalnym wszczęciem postępowania przygotowawczego prowadzone jest postępowanie sprawdzające. Podstawą wyjściową do jego prowadzenia jest posiadanie przez organy ścigania informacji niepełnych lub budzących wątpliwości. Przykładem może być tu anonimowe zawiadomienie o przestępstwie. Bez ich uzupełnienia lub zweryfikowania niemożliwe jest podjęcie decyzji o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego. Czas na przeprowadzenie czynności sprawdzających wynosi 30 dni (począwszy od otrzymania zawiadomienia).

W trakcie postępowania przygotowawczego organy procesowe badają czy dane zdarzenie stanowić może przestępstwo lub wykroczenie, podejmują działania zmierzające do wykrycia sprawcy oraz zbierają dowody. Szczegółowe cele postępowania przygotowawczego opisane zostały w art. 297 kpk.

Postępowanie przygotowawcze prowadzi lub nadzoruje prokurator, a w zakresie przewidzianym w ustawie prowadzi je Policja. W wypadkach przewidzianych w ustawie uprawnienia Policji przysługują również innym organom (np. Urząd Celny, Straż Graniczna). Określone w ustawie czynności w postępowaniu przygotowawczym przeprowadza sąd. Wyjątkowo w postępowaniu w sprawach nieletnich, postępowanie przygotowawcze wobec nieletniego prowadzi sąd.

Postępowanie przygotowawcze może być prowadzone w formie śledztwa lub dochodzenia. Dochodzenie jest uproszczoną formą postępowania. Są jednak sytuacje, w których prowadzenie dochodzenia jest niedopuszczalne (np. w przypadku zbrodni, gdy podejrzanym jest sędzia/prokurator, etc.). Śledztwo może być również wszczęte (fakultatywnie) zamiast dochodzenia z uwagi na wagę lub zawiłość sprawy.

Jeżeli dane istniejące w chwili wszczęcia śledztwa lub zebrane w jego toku uzasadniają dostateczne podejrzenie, że czyn popełniła określona osoba, niezwłocznie przedstawia się jej zarzuty i przesłuchuje. Osobę tę od chwili rozpoczęcia przesłuchania uważa się za podejrzanego (art. 325g kpk).

Postępowanie przygotowawcze może się zakończyć na cztery różne sposoby:
- umorzeniem (przesłanki zawarte są w art. 17 kpk; postanowienie zatwierdza prokurator),
- wniesieniem aktu oskarżenia do sądu (Policja wnioskuje do Sądu za pośrednictwem Prokuratora),
- wnioskiem do Sądu o warunkowe umorzenie,
- wnioskiem do Sądu o umorzenie i zastosowanie środka zabezpieczającego (dopuszczalne gdy podejrzany jest niepoczytalny i zachodzi potrzeba orzeczenia środka zabezpieczającego).

W przypadku umorzenia warunkowego może mieć miejsce zastosowanie art. 13 Ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, który mówi:
„Umarzając warunkowo postępowanie karne wobec sprawcy przestępstwa popełnionego
z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec członka rodziny albo zawieszając wykonanie kary za takie przestępstwo, sąd, nakładając obowiązek, o którym mowa w art. 72 § 1 pkt 7a i 7b ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, określa sposób kontaktu skazanego z pokrzywdzonym lub może zakazać zbliżania się skazanego do pokrzywdzonego w określonych okolicznościach”.

Obowiązki wynikające z art. 72 § 1. pkt 7a) i 7 b) to: zobowiązanie do powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób oraz do opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym.

W stadium jurysdykcyjnym rozstrzygana jest kwestia winy/niewinności osoby oskarżonej. Postępowanie sądowe kończy się wyrokiem, który staje się prawomocny dopiero wówczas gdy żadna ze stron nie wniesie apelacji, bądź gdy sąd odwoławczy pomimo apelacji utrzyma postanowienie w mocy. Należy być przygotowanym, iż sprawca, który nie był wcześniej karany otrzyma wyrok w zawieszeniu, tzn. sąd wymierzy mu karę pozbawienia wolności zawieszając warunkowo jej wykonanie na okres próby. Nie oznacza to bezkarności sprawcy. Na oskarżonego może zostać nałożonych szereg obowiązków, których nieprzestrzeganie może być podstawą do odwieszenia kary (czyli jej wykonania).

W stadium wykonawczym wykonuje się orzeczenia dotyczące kar, środków karnych, środków probacyjnych i zabezpieczających.

Po skazaniu określonej osoby dane o tym fakcie wpisywane są do Rejestru Skazanych prowadzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Wpis taki istnieje do czasu nastąpienia zatarcia skazania. Od momentu zatarcia, skazanie uważa się za niebyłe. Oznacza to, że przywraca się skazanemu status osoby nie karanej. Okres, po jakim następuje zatarcie skazania zależy od orzeczonej kary.

Środki zapobiegawcze
W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego wobec podejrzanego (a w postępowaniu jurysdykcyjnym wobec oskarżonego) mogą być zastosowane środki zapobiegawcze:
- dozór,
- poręczenie majątkowe, społeczne,
- zakaz opuszczania kraju,
- zawieszenie w czynnościach służbowych lub wykonywaniu zawodu
- nakaz powstrzymania się od określonej działalności lub od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów,
- tymczasowe aresztowanie.

Środki zapobiegawcze mogą być stosowane aż do chwili rozpoczęcia wykonania kary
(w przypadku tymczasowego aresztowania tylko w razie orzeczenia kary pozbawienia wolności).

Art. 258 kpk mówi:
§ 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić, jeżeli:
1. zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu,
2. zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne.
§ 2. Jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą.
§ 3. Tymczasowe aresztowanie może wyjątkowo nastąpić także wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, a zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził.
§ 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do pozostałych środków zapobiegawczych.



W tym kontekście należy przytoczyć również Art. 14. Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, który mówi:
1. Jeżeli zachodzą przesłanki dla zastosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego o przestępstwo, o którym mowa w art. 13 (popełnionego z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec członka rodziny – dopisek własny), sąd może zamiast tymczasowego aresztowania zastosować dozór Policji, pod warunkiem że oskarżony opuści lokal zajmowany wspólnie z pokrzywdzonym, w wyznaczonym przez sąd terminie, i określi miejsce pobytu.
2. W razie opuszczenia lokalu, o którym mowa w ust. 1, ograniczenie przewidziane w art. 275 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.)[5] może także polegać na powstrzymywaniu się od kontaktu
z pokrzywdzonym w określony sposób.
_________________
A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto,
z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.
  
Electra28.03.2024 15:34:16
poziom 5

oczka

Przejdz do góry stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

  << Pierwsza      < Poprzednia      Następna >     Ostatnia >>  

HOME » REGULACJE PRAWNE » STADIA POSTĘPOWANIA KARNEGO.

Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!!

TestHub.pl - opinie, testy, oceny

Marzycielska Poczta. darmowy hosting obrazków darmowy hosting obrazków